Najczęściej zadawane pytania

Najlepszym sposobem jest wizyta wstępna u ortodonty. Trwa ona ok 15-20 minut, dzięki niej poznamy wstępną diagnozę, koszty, orientacyjny czas leczenia, oraz możliwości zastosowania danego typu aparatu.

Ceny zależą głównie od zastosowanego typu aparatu oraz materiału z którego jest wykonany. Najpopularniejsze u dzieci stosowane są aparaty zdejmowane. Cena zaczyna się od ok 600 zł. Kolejnym aparatem stosowanym u pacjentów jest aparat stały w wersji metalowej lub estetycznej (niewidocznej). W Clinica Ortodontica stosowane są wyłącznie materiały najwyższej jakości.

Praca na oryginalnych materiałach:
- przyspiesza proces leczenia
- zęby przesuwają się szybciej i w pożądanym kierunku
- nie powoduje alergii

Pacjent może zasugerować swoje preferencje dotyczące aparatu, lecz jednak to ortodonta wybiera jego typ, ten który najlepiej sprawdzi się przy danym zaburzeniu i przyniesie najlepsze efekty leczenia.

Ortodoncja jest dziedziną stomatologii wyspecjalizowanej. Aby uzyskać stopień specjalisty należy odbyć czteroletni staż specjalizacyjny, po ukończeniu pięcioletnich studiów na kierunku lekarsko-dentystycznym, kończący się egzaminem państwowym. Daje to możliwość dokładnego nauczenia się tej dziedziny jak i dużą praktykę zawodową. W ortodoncji ważne jest doświadczenie kliniczne, dokładna diagnostyka i znajomość biomechaniki ruchów zębowych. Daje to możliwość przewidywania efektów leczenia. Zlecane jest leczenie u specjalistów z tej dziedziny.

Należy wejść na stronę Naczelnej Izby Lekarskiej (NIL): www.rejestr.nil.org.pl i wpisać nr prawa wykonywania zawodu lekarza (powinien znajdować się na pieczątce lekarskiej) lub odnaleźć lekarza w CENTRALNYM REJESTRZE LEKARZY.

Aparat stały pozostaje na zębach (leczenie aktywne) przez ok 2 lata. Następnie po tej fazie pacjent zaczyna leczenie bierne- retencyjne polega ono na naklejeniu retainerów w górnym i dolnym łuku zębowym od strony języka (jest to niewidoczne) na 3 zęby przednie. Retainer jest to indywidualnie dogięty cieniutki drucik przyklejony do zębów, którego rolą jest ich utrzymanie w pożądanej pozycji. Retainer zawsze można zdjąć.Dodatkowo zalecane jest noszenie płytki wyjmowanej na górny łuk zębowy, w nocy.

Leczenie aparatami zdejmowanymi jest indywidualne dla każdego pacjenta zależne od przypadku oraz czy pacjent stosuje się do zaleceń i nosi aparat. (zwykle trwa od 2-3 lat). Aparatami stałymi leczenie aktywne trwa około 24 miesiące. Po zakończeniu leczenia aktywnego rozpoczyna się leczenie retencyjne - utrzymanie zębów w tej samej pozycji, dlatego, że zgryz zmienia się z wiekiem. Najczęściej zalecamy utrzymać retainery stałe minimum 2 lata a płytkę zakładać co 2 noc. Po zdjęciu aparatu zalecamy wizyty kontrolne co 6 miesięcy.

Na początku leczenia mogą wystąpić niewielkie dolegliwości bólowe. Jest to związane z ruchem zęba. Inne dolegliwości mogą wiązać się początkowo ze zranieniem błony śluzowej przez zamek np podczas uprawiania sportu - tu zalecamy naklejanie wosku ortodontycznego na „wystające elementy“.

Ok 90% awarii aparatu ( oderwanie zamka, pęknięcie drutu itp.) spowodowane jest przez spożywanie niezalecanych pokarmów: ciągnące się cukierki typu „krówki“, karmelki, mamby, oraz pokarmy twarde: landrynki, twarde orzechy, i skórki od chleba. Tych pokarmów należy unikać podczas leczenia.

Tak, dieta ta powinna być „biała“ przez ok tydzień od założenia aparatu. Należy unikać przebarwiających pokarmów np. coli, curry, jagód, czarnej kawy, czerwonego wina. Klej stosowany do przymocowania zamków może ulec przebarwieniu (wchodzi w reakcję ze śliną jeszcze kilka dni po założeniu). Po założeniu naklejeniu elementów aparatu, należy zachować miękką dietę ok 24h.

To nie aparat zmienia kolor, tylko ligatury elastyczne - element który przywiązuje drut do zamka. Należy wymienić ligatury na najbliższej wizycie i aparat będzie jak nowy. Proponujemy unikanie curry przy wyborze ligatur bezbarwnych i jasnych. U osób lubiących “przebarwiające“ jedzenie proponujemy dobór ligatur kolorowych.

Zgodnie z myślą, najlepiej zapobiegać niż leczyć: Z dzieckiem należy się zgłosić jak najwcześniej, najlepiej ok 1 roku życia. Dziecko przyzwyczaja się do „białego fartucha“ oraz do „ zaglądania do buzi“. Ortodonta w tym czasie bada ustawienie zgryzu w uzębieniu mlecznym. Już na tym etapie może wychwycić pewne nieprawidłowości i zalecić ich eliminację poprzez np. ćwiczenia, prawidłowe układanie dziecka do snu lub kontrolę ssania smoczka. Wiele wad zgryzu i wad wymowy ma swój początek w przetrwałych nawykach np ssanie kciuka. Rolą ortodonty jest zebranie wywiadu, przeprowadzenie badania, aby wychwycić nieprawidłowości prowadzące do powstania wady wymowy i wady zgryzu u dziecka. Powyższe wizyty nie muszą odbywać się często, wystarczy co 6 miesięcy. Każda wizyta powinna być krótka i dziecko powinno być nagradzane. Szczególnym okresem, gdzie kontrole powinny odbywać się częściej, jest czas wymiany uzębienia z mlecznego na stałe oraz skok wzrostowy. Ortodonta może „sterować“ kolejnością wyrzynania i w ten sposób dobrze ustawić zęby. Skok wzrostowy w niektórych wadach pomaga, a w niektórych utrudnia leczenie. Leczenie ortodontyczne jest bardziej efektywne w okresie wzrostu, lecz nie ma ograniczeń wiekowych.

To nie aparat niszczy zęby, tylko zła higiena jamy ustnej. Zalegająca płytka nazębna gromadząca się wokół elementów aparatu, nie usunięta na czas, może powodować demineralizację szkliwa. Tzw białe plamy, które oprócz nieestetycznego wyglądu osłabiają strukturę szkliwa i mogą przejść w aktywną próchnicę zębów. Plam tych nie da się już usunąć. Pacjent, który chce się poddać leczeniu musi współpracować. Zła higiena jamy ustnej jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do leczenia ortodontycznego.

Nie, nie należy czekać na ten moment, należy udać się na konsultację o wiele wcześniej. Wówczas można zapobiec wielu zaburzeniom.

Do ograniczeń należą najczęściej: próchnica zębów, zła higiena jamy ustnej, starcie koron, mosty protetyczne i implanty założone przed leczeniem ortodontycznym.

Pacjenci zazwyczaj nie zgłaszają „trudności“ związanych z okazywaniem uczuć w tej formie ☺

Należy rozważyć razem z ortodontą prowadzącym czy dalej kontynuować leczenie przy lepszej higienie i współpracy, bądź je natychmiast przerwać.

Wada zgryzu nie jest chorobą, można z nią żyć. Należy wziąć pod uwagę występujący rodzaj wady. W zależności od czynników i zaburzeń towarzyszących może ona nieść konsekwencje takie jak: problem ze stawem skroniowo-żuchwowym, szybsze starcie i utratę zębów. Wszystkie te czynniki mogą się nasilić z wiekiem i utrudniać wykonywanie takich czynności fizjologicznych jak jedzenie, oddychanie, otwieranie ust i późniejsze leczenie protetyczne.